Constantijn VII Porphyrogennetos van Byzantium

Constantijn VII Porphyrogennetos van Byzantium

Mannelijk ca. 905 - 959  (~ 54 jaar)

Persoonlijke informatie    |    Aantekeningen    |    Alles    |    PDF

  • Naam Constantijn VII Porphyrogennetos van Byzantium 
    Geboren ca. 905 
    Geslacht Mannelijk 
    Overleden 9 nov 959 
    Persoon-ID I7969  Genealogie Oldenzeel
    Laatst gewijzigd op 23 feb 2018 

    Vader Voorouders Leo VI van Byzantium
              geb. 19 sep 866, Constantinopel Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie
              ovl. 11 mei 912, Constantinopel Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie  (Leeftijd 45 jaar) 
    Verwantschap geboorte 
    Moeder Zoe Karbonopsina 
    Verwantschap geboorte 
    Gezins-ID F1518974675  Gezinsblad  |  Familiekaart

    Gezin Helena Lekapena 
    Getrouwd Type: civil 
    Kinderen 
    Getrouwd: 1x1. Romanos II van Byzantium
              geb. ca. 938
              ovl. 15 mrt 963  (Leeftijd ~ 25 jaar)  [geboorte]
    Laatst gewijzigd op 7 nov 2020 
    Gezins-ID F1518974673  Gezinsblad  |  Familiekaart

  • Aantekeningen 
    • Constantijn VII Porphyrogennetos (de in het purper geborene) (Grieks: ???sta?t???? ?? ???f????????t??, Konstantinos VII Porphyrogennetos) (905 - 9 november 959) was van 913 tot 959 keizer van het Byzantijnse Rijk.

      Nadat zijn schoonvader en regent Romanos Lekapenos door diens zoons Stephanos en Constantijn (VIII) was afgezet 944 probeerden zij Constantijn ook aan de kant te schuiven. Als zoon van Leo VI was hij de legitieme troonopvolger, die in naam zelfs al 31 jaar keizer was. Hij had er genoeg van aan de kant gezet te worden en zond zijn rivalen in ballingschap.

      Constantijn was eerder een geleerde dan een heerser. Hij liet veel staatszaken aan zijn veel ambitieuzere vrouw Helena Lekapena over en wijdde zich aan de studie van het roemrijke verleden. Hij schreef zelf een aantal uitstekende historische verhandelingen en stimuleerde allerlei intellectuele activiteiten in zijn hoofdstad. Zijn interesse was eerder encyclopedisch dan creatief, maar het Byzantijnse onderwijs had veel aan hem te danken. Bekend is zijn De Administrando Imperio, een handboek over politiek voor zijn zoon en opvolger Romanos II.

      Hij kondigde in 947 een wet af die de boeren tegen de 'machtigen' beschermden die hun hun land afpakten. Ook het bezit van soldaten werd geregeld.

      Aan de noordgrens met Bulgarije heerste vrede, al moesten de Magyaren een aantal keren geweerd worden. Byzantium kon zich voornamelijk op de Arabieren concentreren, hoewel Constantijn daar weinig blijvende resultaten bereikte, voor een deel door grove fouten van zijn generaal Gongylas[bron?].

      Het Byzantijnse hof onderhield in zijn tijd bijzonder levendige diplomatieke betrekkingen met een groot aantal andere regeringen, zoals met de Kalief Abd al-Rahman III in Córdoba in Spanje, verschillende onderling vijandige Arabische staten en Otto de Grote. In 957 kwam de Russische prinses Olga van Kiev, die de naam Helena aannam als haar doopnaam, persoonlijk op bezoek. Dit legde de grondslag voor bijzonder goede betrekkingen met deze groeiende macht in het voorheen zo barbaarse noorden.

      Constantijn stierf op 9 november 959 en liet de troon na aan zijn zoon Romanos II.