Aantekeningen:

Dubh, Gaelisch: Dub mac Maíl Coluim (?, ? - Forres, 967), oudste zoon van Malcolm I, was koning van Alba. Hij volgde in 962 Indulf op.

Tijdens zijn regeerperiode was er veel onrust in Moray door de Vikingen. Dubh werd bij Forres gedood door verraad in 967. Er wordt beweerd dat zijn zoon Kenneth III ter nagedachtenis Sueno's Stone plaatste op de plek waar hij zou zijn gedood.

Hij werd opgevolgd door Culen.

Gezin/Partner: Onbekend. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Kenneth III van Alba

Aantekeningen:

Malcolm I, Gaelisch: Máel Coluim mac Domnaill (ca. 897 - Dunnottar, 954), zoon van Donald II, was koning van Alba gedurende elf jaren.

Malcolm volgde in 943 Constantijn II op nadat deze zich in een klooster had teruggetrokken. In zijn regeerperiode hadden de Schotten veel last van de Vikingen. Edmund I van Engeland had ook problemen met de Denen in Cumbria. Na hen onderdrukt te hebben gaf hij in 945 dit gebied aan Malcolm I in ruil voor een alliantie op land en zee. In 952 vochten de Schotten, Britons en de Engelsen samen tegen de Vikingen; de laatsten wonnen de slag. In 950 ondernam Malcolm I een plundertocht naar Engeland en bereikte de rivier de Tees, waarbij veel gevangenen werden gemaakt en veel runderen werden buitgemaakt. Schotse kronieken beweren dat Constantijn II deze tocht had gepland. In Moray vond er een opstand plaats onder de leiding van Cellach, die succesvol door Malcolm I werd onderdrukt. Cellach werd tijdens de gevechten gedood. In 954 werd Malcolm I in Moray 'door verraad' gedood en werd begraven op Iona.

Malcolm I was bijgenaamd de Battle Fury (gevechtsfurie), een referentie naar de Ierse oorlogsgod Bodb Dearg.

Indulf, zoon van Constantijn II volgde hem op. Ook de twee bekende zonen van Malcolm, Dubh van Schotland en Kenneth II van Schotland, zouden koning van Schotland worden.

Aantekeningen:

Donald II, Gaelisch: Dòmhnall mac Chòiseim (?, ? - Forres of Dunnottar, 900) was koning van de Picten en koning van Alba. Hij volgde Eochaid en Giric op en regeerde gedurende elf jaren. In Berchan's Prophecy wordt hij the rough one (de ruwe) genoemd, met weinig interesse voor heilige relieken en psalmen.

Tijdens zijn regering had hij veel te maken met invallen van de Gaelen en de Vikingen. Tijdens de regering van zijn vader Constantijn I had de Viking Harald Noorwegen veroverd en tot één koninkrijk gemaakt. Een aantal jarls, die zich niet wilden onderwerpen, vluchtten naar Orkney, Shetland en de Hebriden, van waaruit zij strooptochten ondernamen, onder andere naar de kusten van Noorwegen. Ten tijde van de regering van Donald II ondernam koning Harald een expeditie om deze jarls aan te pakken. Harald schoonde Shetland en daarna Orkney. Vervolgens plunderde hij op de Hebriden en op het vasteland van Schotland. Shetland en Orkney voegde hij toe aan zijn koninkrijk.

Het was de tweede earl van Orkney, Sigurd Eynsteinson (broer van Rognvald Eynsteinson, de eerste earl), die een verbond sloot met Thorstein de Rode, zoon van Olaf de Witte, koning van Dublin. Tezamen namen zij Caithness, Sutherland en delen van Ross en Moray in. Sigurd stierf ten gevolge van verwondingen opgelopen in de gevechten; Thorstein de Rode riep zichzelf uit tot koning van noord-Schotland. Hij regeerde ongeveer een jaar totdat hij viel in een gevecht in Caithness. Zijn nakomelingen vestigden zich in IJsland, net als verscheidene andere Vikingen en Kelten, die gevlucht waren voor koning Harald.

Donald II hield tijdens deze periode wel de laaglanden in zijn greep. Hij werd als eerste ri alban genoemd, koning van Alba. Strathclyde werd in deze tijd geregeerd door ene koning Donald, vermoedelijk een nabije bloedverwant. Uiteindelijk sneuvelde Donald II in een gevecht in noord-Schotland bij Dunnottar of Forres in het jaar 900. Donald II werd begraven op Iona.

Aantekeningen:

Constantijn I, Gaelisch: Causantín mac Cináeda (?, ? - Dollar, 877) was koning van Schotland. Hij volgde zijn oom Donald I op.

Tijdens zijn regering veranderde de opzet en het gedrag van de Vikingen van plundertochten naar georganiseerde verovering en het stichten van nederzettingen. In de tijd van Kenneth I werkte deze samen met de Ierse koning Aed Finnliath om de aanvallen van de Vikingen af te slaan en te ontmoedigen.

In 866 heersten er twee Scandinavische koningen in Dublin, de Noor Olaf de Witte en de Deen Ivar de Beenloze, die Schotland binnenvielen in Fortriu. Ze bleven er verscheidene maanden, maar zonder echt succes.

In 870 belegerden Olaf en Ivar de vesting Dumbarton: door watertekort moesten de verdedigers zich uiteindelijk overgeven. Na tal van plunderingen in Strathclyde keerden ze in 871 terug naar Dublin. Ivar stierf in 873 en Olaf sneuvelde kort daarop tijdens een gevecht.

Een vloot van 100 Noorse schepen onder Olaf, zoon van Godfrey, probeerde een aantal jaar later te landen op de Pictische kust, maar werd door Constantijn I teruggeslagen; Olaf vond hierbij de dood.

In 877 vond er een Deense invasie plaats aan de oostkust. Het kwam tot een confrontatie bij Dollar. Constantijns leger werd verslagen en hijzelf werd gedood.

Constantijn I werd begraven op Iona.